cabaran menjadi guru

Siapa kata jadi cekgu nie senang? Susah woo.
Nak kena entertain banyak pihak. Budak2, rakan sekerja, orang atasan.
Lesson plan nak kena updet, every week penyelia kutip. ~.~

Cabaran paling hebat sekali ialah nak kena menghadap budak-budak kelas ujung2 tuh.
Adess, buas bebenor. Tak dengar cakap, berlari-lari dalam kelas macam kelas tuh bapak dye yang punya.
Ade tuh, takmau dok sebelah pompuan. Sanggup p tarik meja nak dok belakang dekat dengan almari tengah2 tu dok sorang. Tau dak alasan dye apa? "Sempit ar teacher".
=_____= saya cakap, "P la dok luaq tuh, luaih bukan main ag. Pilih mana satu, dok tengah jalan pun boleh"
Pastu, dye geleng-geleng sambil sengih cam kerang busuk.

Ari ni saya memang meletop da. Jerkah da bebudok. Sorang pn xmakan saman.
Pembaris panjang tuh sentiasa ada kat tangan saya. Tak takut pun. Malah, dorang sungguh budiman, bagi kat saya suruh saya pegang. Boleh?? =.=

Saya ni kalo tangan ni tak dapat tabuh (pukul) or cubit or pulas telinga dorang, memang meluap2 je marah. Bile tak dichannelkan kepada mangsa, keluar la air mata. eyyyy. mencikkkk. Bile suara saya berubah, sebab marah + sebak, baru bebudok tu diam. Aii, takkan saya nak kena tangkap leleh tetiap hari baru dorang shaddap?

Mak saya pesan, esok masuk kelas, terus speaking BI. Pastu cakap, kalau sapa xckp dgn bahasa Inggeris, siaplahhh. Entah menjadik ke dok?